|
|
|
|
|
|
|
|
|
ภาษาที่ใช้ในการเขียนรายงานการศึกษาค้นคว้า |
|
|
|
|
|
- ใช้ภาษาที่เป็นทางการไม่ใช้ภาษาพูด คำผวน คำแสลง
อักษรย่อ คำย่อ |
|
|
- ใช้คำที่มีความหมายชัดเจน
ละเว้นการใช้ภาษาฟุ่มเฟือย การเล่นสำนวน |
|
|
- ระมัดระวังเรื่องการสะกดคำ การแบ่งวรรคตอน
การแยกคำ |
|
|
- ในการอธิบายความ
ต้องเลือกใช้คำที่มีความหมายสอดคล้องกับความเป็นจริง |
|
|
|
|
|
|
|
|
2. ส่วนเนื้อเรื่อง |
|
|
|
|
|
ส่วนเนื้อเรื่องเป็นส่วนสำคัญที่สุดของรายงานวิชาการ
หรือรายงานการศึกษาค้นคว้า
ประกอบด้วย บทนำ เนื้อหา สรุปหรือส่วนท้าย
ซึ่งแนวทางในการเขียนดังนี้ |
|
|
|
|
|
2.1 บทนำ |
|
|
การเขียนบทนำเป็นการเกริ่นนำเรื่องให้ผู้อ่านได้ทราบถึงที่มาของการศึกษาค้นคว้า หรืออย่างน้อย
ก็เป็นการสร้างความสนใจให้ผู้อ่านติดตามรายละเอียดต่อไป เป็นส่วนสำคัญที่วางพื้นฐานให้ผู้อ่านเข้าใจถึงขอบเขต
ความสำคัญ และวัตถุประสงค์ของการศึกษาค้นคว้า
การเขียนส่วนนำในรายงานวิชาการมีวิธีการเขียนหลายแบบ
ผู้เขียนอาจเลือกใช้วิธีใดวิธีหนึ่งหรือผสมผสานจากวิธีต่อไปนี้ |
|
|
|
|
|
1) กล่าวถึงสภาพปัญหา หรือสภาพการณ์ปัจจุบัน
อันเป็นที่มาของการเขียนเรื่องนี้ |
|
|
2)
กล่าวถึงขอบข่ายของเนื้อหาที่จะเขียนต่อไปว่าเป็นประเด็นใดบ้าง |
|
|
3)
ชี้แจงหรือสร้างข้อตกลงเบื้องต้นกับผู้อ่านว่า...เนื้อหาจะจำกัดหรือวิเคราะห์เจาะลึกในเรื่องใดโดยเฉพาะ |
|
|
4) ยกคำคม หรือวาทะของบุคคลสำคัญมากล่าว
โดยโยงเข้าสู่การคลี่คลายในเนื้อหาต่อไป |
|
|
5) ให้นิยามความหมายของคำสำคัญในเรื่อง
โดยอาจนำมาจากพจนานุกรม หรือเอกสารที่อ้างอิงได้ |
|
|
6) สร้างปัญหา หรือข้อขัดแย้งให้ผู้อ่านพิศวง
ใคร่รู้คำตอบ นำไปสู่การคลี่คลายในเนื้อหาต่อไป |
|
|
7) ยกตัวอย่างเรื่องจริง เล่านิทาน
หรือสร้างเรื่องสมมติขนาดสั้นๆ แล้วลงท้ายโดยโยงไปสู่เนื้อหา |
|
|
|
|
|
2.2 เนื้อหา
การเขียนส่วนเนื้อหาในรายงานวิชาการค่อนข้างจะเป็นเรื่องกว้าง
เป็นอิสระของผู้เขียน
แต่มีหลักการ
สำคัญพอประมวลได้ ดังนี้ |
|
|
|
|
|
1) เริ่มด้วยเชื่อมโยงส่วนนำเข้าสู่เนื้อหา |
|
|
2) อธิบายวิธีการศึกษาเรื่องนั้นๆ เช่น รวบรวมจากเอกสาร
สัมภาษณ์ สังเกต ทดลอง เป็นต้น |
|
|
3) เสนอหลักการ ทฤษฎี ข้อค้นพบ
หรือข้อวิเคราะห์วิจารณ์ให้ชัดเจน ยกเหตุผลสนับสนุนให้ |
|
|
หนักแน่น อ้างอิ่งแหล่งข้อมูลให้ถูกต้อง
หากมีหลายประเด็นควรจำแนกเป็นประเด็นๆไป |
|
|
4) ให้นิยามศัพท์เฉพาะที่สำคัญ
เมื่อกล่าวถึงเนื้อหาในส่วนนั้น
ถ้าต้นศัพท์เป็นภาษาต่างประเทศ |
|
|
ให้วงเล็บคำเขียน และคำอ่านออกเสียงเป็นภาษานั้นๆ
ในกรณีที่อ่านยาก |
|
|
5) อธิบายความ ยกตัวอย่างประกอบให้เข้าใจง่าย
ตัวอย่างไม่ควรยืดยาวมากจนบดบังเนื้อหา
|
|
|
ถ้าตัวอย่างหรือส่วนอ้างอิงยาวมาก อาจยกไปไว้ในภาคผนวก |
|
|
6) ใช้แผนภูมิ ภาพ ตาราง กราฟ ฯลฯ
ในส่วนที่จำเป็นเพื่อให้เห็นเป็นรูปธรรมมากขึ้น |
|
|
และช่วยพักสายตาผู้อ่าน |
|
|
|
|
|
2.3 สรุปหรือส่วนท้าย
|
|
|
|
|
|
1) สรุปเนื้อหา ในกรณีที่เนื้อหายาวและซับซ้อน
อาจสรุปย่อประเด็นสำคัญเป็นข้อความหรือแผนภูมิ |
|
|
เพื่อให้เห็นภาพรวมของเนื้อหาอย่างชัดเจน |
|
|
2) กล่าวย้ำจุดสำคัญหรือจุดเด่นของเนื้อหา |
|
|
3) เสนอทัศนะของผู้เขียน
แต่ต้องระบุให้ชัดเจนว่าเป้นความคิดเห็นส่วนตัว
มิใช่หลักการหรือทฤษฎี |
|
|
ตายตัวที่ทุกคนต้องทำตาม |
|
|
4) ชี้นำให้ผู้อ่านขบคิดพิจารณาต่อไป
เพื่อให้ผู้อ่านมีส่วนร่วมในการแก้ปัญหาและพัฒนาวิชาการนั้นๆ |
|
|
5) ยกภาษิต คำคม ที่ตรงกับแนวคิดของเรื่อง
ทั้งนี้ควรเป็นข้อความที่คนเข้าใจกันได้ทั่วไป
|
|
|
โดยไม่ต้องอธิบายให้เยิ่นเย้อ |
|
|
6) ประโยคปิดท้าย หากไม่ใช่ภาษิตคำคม
ก็ควรใช้ภาษาที่สละสลวยน่าอ่าน เพื่อ "ทิ้งท้าย" |
|
|
ให้ผู้อ่านประทับใจ ไม่ควรจบห้วนๆ อย่างไม่มีเยื้อใย |
|
|
|
|
|
|